အိမ္လြမ္းသူ: စာေပထဲက လူငယ္သမိုင္း ၂

တို႔တိုင္းျပည္...

ထေလာ့ျမန္မာ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာတို႔ေျမ တို႔ရြာေျမ၀ယ္
ေစတီစပါး မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ ကာလၾကာလွ်င္ ယာစကာမ်ိဳး
တညႇိဳးညႇိဳးႏွင့္ ပုထိုးျမင့္ေမာင္း
ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းၾကား လွည့္လည္သြားလ်က္
မစားေလရ ၀မ္းမဝ၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာတို႔ေျမ တို႔ရြာေျမ၀ယ္
ေရခ်ိဳေသာက္ရန္ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ိဳပ်ား မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ မစားရ၍
ေတာက ၿပိတၱာျဖစ္မည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ ျမန္မာထေလာ့
အားမေပ်ာ့ႏွင့္ မေလွ်ာ့လုံ႔လ
သူကစ၍ ငါကအားလံုး
လက္ရံုးျမားေျမာင္ ဉာဏ္ျမားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမဤရြာ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ
ဤယာစပါး ဘယ္သူ႔စပါးလဲ
ထားေလာ့တာ၀န္ ပြန္ေလာ့လုပ္ငန္း
ဉာဏ္ေရွ႕ပန္း၍ တ၀မ္းတစိတ္ ညီေစသတည္း။

(ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)

‘ သားေျမးတို႔တြက္ ႀကိဳးစားစို႔ ’

• ငါ သာလွ်င္ ေတာ္ ၊ သူ မေတာ္ ဟု

လူေတာ္ ထင္ပါ ၊ တို႔ျမန္မာ ကို

ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊

• ႂကြားရင္း ႏွင့္ နစ္ ၊ ဝါး ရင္း နစ္သည့္

နစ္လ်က္ ေနပါ ၊ တို႔ျမန္မာ ကို

ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊

• အေကာင္း ဆိုးထင္ ၊ ဆိုး ေကာင္းထင္ ႏွင့္

အထင္လြဲပါ ၊ တို႔ျမန္မာ ကို

ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊

• သူ႔ကို ငါ ညွိဳး ၊ ငါ့ သူ ညွိဳး ႏွင့္

အညွိဳးႀကီး ပါ ၊ တို႔ျမန္မာ ကို

ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊

• ညည္း၍ မၿပီး ၊ ညဴ မၿပီးဘူး

အၿပီးတကာ ၊ လုပ္နိုင္ပါ မွ

ေတာ္ရာ ေရာက္လိမ့္ ေနာင္အဖို႔ ၊၊

နိုးၾက ထၾက ျမန္မာတို႔ ၊၊

သားေျမးတို႔တြက္ ႀကိဳးစားစို႔ ၊၊ ၊၊

( မင္းသုဝဏ္ )

သင္ေသသြားေသာ္

ဪ လူ႕ျပည္ေလာက
လူ႕ဘဝကား
အိုရ နာရ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည္႕ ။

သို႕တျပီးကား
သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ
သင္တို႕ေျမသည္
အေျခတိုးျမႇင့္
က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။

သင္၏ မ်ိဳးသား
စာစကားလည္း
ၾကီးပြါးတက္ျမင့္
က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။

သင္ဦးခ်၍
အမွ်ေဝရာ
ေစတီသာႏွင့္
သစၥာအေရာင္
ဉာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္ ဝင္းလ်က္
က်န္ေစတည္း ။

ေဇာ္ဂ်ီ (ဒီဇင္ဘာ ၁၉၃၅)

အေဖကဒီလို..ဆံုးမေတာ့...

သမီး… လူဆိုတာ တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္ရမယ္။

ေလာကမွာ… မီးမ်ားမီးႏိုင္…

ေရမ်ားေရႏိုင္… ဆိုတာ ဓမၼတာပဲ။

တေန႕…တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္သူေတြ

မ်ားလာရင္ ...

တို႕ႏိုင္ငံမွာ… တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္တဲ့

အစိုးရတရပ္ ေပၚေပါက္လာမွာပါ။

အဲ့ဒီအခ်ိန္ဟာ အေဖလည္းရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။

သမီးတို႕လည္း မွီခ်င္မွမွီမယ္

ဒါေပမဲ့သမီး… အေဖတို႕အခုစားေနရတဲ့

အသီးအပြင့္ေတြဆိုတာ

ေရွးလူႀကီးေတြစိုက္ပ်ဳိးခဲ့လို႕ပဲ။

ေလးစားအပ္သူမ်ားကလည္း...

ညီေလး...
ဆံုးရႈံးတယ္ဆိုတဲ႕ ေ၀ါဟာရကို မင္းအဘိဓါန္ထဲက ဆုတ္ျဖဲပစ္လိုက္...
ဆံုးရႈံးတယ္လို႕ ထင္ေနတာေတြဟာ တကယ္ေတာ႕ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံတာ.... ေပးဆပ္ေနတာ....
ငါတုိ႕ကေလးေတြအတြက္ ငါတုိ႕သားေျမးေတြအတြက္ တို႕ဘိုးဘြားေတြသာ မေပးဆပ္ခဲ႕ရင္
ဒီကေန႕ လြတ္လပ္ေရး ဘယ္ရလိမ္႕မလဲ...
အဲဒီေပးဆပ္မႈေတြ အတြက္ မင္းကိုယ္မင္း ဂုဏ္ယူလိုက္စမ္း...မင္းသားေျမးေတြ ဂုဏ္ယူတတ္ေအာင္ သင္ေပးစမ္း...
ဆံုးရႈံးတယ္ဆိုတဲဲ႕ ေ၀ါဟာရကို မင္းေခါင္းထဲက ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္...ငါတို႕ေပးဆပ္ေနတယ္... ရင္းႏွီးေနတယ္.. လာ ငါတို႕ ေပးဆပ္စို႕... ရင္းႏွီးစို႕....

အိမ္လြမ္းသူ

Monday, October 25, 2010

စာေပထဲက လူငယ္သမိုင္း ၂

No comments: