ပုဂၢလပညတ္ ဓာတ္စာမ်ား

ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွစ္မေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ညီမဆုမြန္နဲ႔ ကိုကြီႏိုင္းတို႔က စီေဘာက္မွာ ေရးသြားၾက တာေတြ႔လို႔ “ပုဂၢလပညတ္ ဓာတ္စာမ်ား” ကို ဆရာႀကီးဦးသာတင့္ရဲ႕ ပုဂၢလပညတ္ အေျခခံဓာတ္က်မ္းမွ ကူးယူတင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ေရွးက တင္ျပခဲ့တဲ့ အေျခခံေတြကို သိရွိနားလည္ၿပီး ျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆထားေသာ္လည္း ဘယ္လိုစားေသာက္ သံုးစြဲရမလဲဆိုတာ အနည္းငယ္ထပ္မံရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။
က၊ ခ၊ ဂ၊ ဃ၊ င တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပ၊ ဖ၊ ဗ၊ ဘ၊ မ တို႔သည္ လည္းေကာင္း ၊ ယ၊ လ၊ ဝတို႔သည္လည္းေကာင္း ယင္းဗ်ည္းတို႔၏ အသံပါသမွ်တို႔သည္လည္းေကာင္း ေသာမ ပညတ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လဂိုဏ္း ျဖစ္သည္။
လူ၏အမည္မ်ားျဖစ္ေသာ ေမာင္ေက်ာ္၊ ေမာင္ဝင္း၊ ေမာင္ျမ၊ ေမာင္သိန္း စသည္မ်ားတြင္ အရင္းနာမ္ကိုယူရသည္။ သက္မဲ့ျဖစ္လွ်င္ အဖ်ားနာမ္ကို ယူရသည္။
ပုဂၢလပညတ္ ဓာတ္ဆရာ၏အလိုအားျဖင့္ ေရသတၱဝါျဖစ္လွ်င္ အဖ်ားနာမ္ကိုယူေလ့ရွိသည္။
ေသာမ ပညတ္အမည္ရွိသူသည္ ေသာမပညတ္အမည္ရွိေသာ ေဆးဝါး၊ အစားအစာတို႔ကိုသာ စားေသာက္ရမည္။ (ဥပမာ- ေမာင္ေက်ာ္သည္ ေသာမပညတ္အမည္ႏွင့္ဆံုးေသာ ၾကက္၊ ဝက္၊ ဘဲ၊ ငါးခူ၊ ငါးျမင္း၊ ငါးၾကင္း၊ ငါးေျပမ၊ ငါးဖယ္၊ ပန္းေဂၚဖီ၊ သခြားသီး၊ ဘူးသီး၊ ခ်ဥ္ေပါင္၊ ေရွာက္ စသည့္ တို႔ျဖစ္သည္။)
စ၊ ဆ၊ ဇ၊ စ်၊ ည တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဋ၊ ႒၊ ဍ၊ ဎ၊ ဏ တို႔သည္လည္းေကာင္း တ၊ ထ၊ ဒ၊ ဓ၊ န တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ရ ေကာက္သည္လည္းေကာင္း၊ အ သည္လည္းေကာင္း ယင္းဗ်ည္း တို႔၏ အသံပါသမွ်တို႔သည္ လည္းေကာင္း ပါပ ပညတ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေနဂုိဏ္းျဖစ္သည္။
လူ၏အမည္မ်ားျဖစ္ေသာ ေမာင္အုန္း၊ ေမာင္ဉာဏ္၊ ေမာင္ထြန္း၊ ေမာင္ေရႊ တို႔သည္ ပါပ ပညတ္ (ေနဂိုဏ္း) မ်ားျဖစ္သည္ ။ ပါပပညတ္ ပါေသာအမည္ရွိသူသည္ ပါပပညတ္ အမည္ပါေသာ ေဆးဝါး၊ အစားအစာတို႔ကိုသာ စားေသာက္ရမည္။ (ဥပမာ- ေအာင္း၊ ကုလားအုပ္၊ ဆိတ္၊ ႏြား၊ ထံုး၊ ငါးအိုက္၊ ငါးရံ႕၊ ငါးတန္၊ ပုစြန္၊ ဂန္႔အိပ္၊ ကန္စြန္း၊ ဟင္းႏုနယ္၊ ေရႊဖ႐ံု စသည့္ တို႔ျဖစ္သည္။)
မိမိတို႔ဂိုဏ္းႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာ အစားအေသာက္မ်ားကို စားျခင္းသည္ နာမ္ေဆးဟု ေခၚဆို ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေသာမဂိုဏ္းသားသည္ မိမိတို႔ႏွင့္ မသင့္ေသာ၊ ပါပပညတ္ပါေသာ ေဆးဝါး အစာအာဟာရ ဝတၳဳမွန္သမွ်တို႔ကို အျပင္မွ႐ွူရန္၊ မိႈင္းနံ႔ခံရန္၊ လိမ္းရန္၊ စိမ္ေပးရန္သာလွ်င္ ျပဳလုပ္ရသည္။ ယင္းသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းကို ရုပ္ေဆးဟုေခၚသည္။ ပါပဂုိဏ္းသားတို႔သည္လည္း ထို႔နည္းတူစြာ ပင္ျဖစ္သည္။

ပုဂၢလပညတ္ ဓာတ္စာမ်ား

သာမန္အားျဖင့္ လူတို႔ ေန႔စဥ္စားသံုးေနၾကသည့္ အစားအစာမ်ားကို ေနဂိုဏ္း၊ လဂိုဏ္း ခြဲျခား ေပးပါသည္။ မိမိတို႔ဂိုဏ္းဝင္အစားအစာမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္စားေသာက္ရန္ အေရးႀကီးပါ သည္။ ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အစာမ်ားတြင္ ေရသတၱဝါ၊ ကုန္းသတၱဝါ၊ သစ္သီး၊ သစ္ရြက္၊ သစ္ျမစ္၊ သစ္ဥ ..စသည္မ်ား ပါဝင္ပါသည္။ ယင္းတို႔ကို အခ်ဥ္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ အေျခာက္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ယိုျပဳလုပ္ျခင္း၊ ငါးပိျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေထာပတ္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ အစိမ္းအတိုင္းစားေသာက္ျခင္း စသည္ျဖင့္ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလို စားေသာက္ႏိုင္ပါသည္္။ ထိုသို႔စားေသာက္ရာတြင္ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစသည္အထိ အခ်ဥ္တည္ထားျခင္း၊ အေျခာက္လုပ္ထားျခင္းကို သတိျပဳရန္လိုပါသည္။

လဂိုဏ္း

ကသေပါင္း၊ ငါးပုတ္ျပား၊ ေယာက္သြား၊ ဝမ္းဘဲသား
ငါးခူ၊ ငါးဖ်င္းသလက္၊ ေႁမြသား၊ ငန္းဘဲသား
ငါးခံုးမ၊ ငါးဖယ္၊ ကႏုကမာ၊ ၾကက္သား
ငါးေခါင္းပြ၊ ငါးမုတ္၊ ခိုသား၊ ဖားသား
ငါးကေလာင္ၾကပ္၊ ငါးသေလာက္၊ ခါသား၊ ႂကြက္သား
ကင္၊ ငါးသိုင္း၊ ငူသား၊ ေၾကာင္သား
ငါးပတ္၊ ငါးသပိုး၊ ငံုးသား၊ ယုန္သား
ငါးဘဲျဖဴ၊ ငါးနက္ျပာ၊ ခ်ဳိးသား၊ ဝက္သား
ငါးေျပမ၊ ငါးသံခ်ိတ္၊ လင္းဝက္သား၊ ကၽြဲသား
ကပ္သမွ်င္၊ ငါးလူး၊ ဗ်ဳိင္းသား၊ ျမင္းသား
ငါးပုတ္သင္၊ လိပ္ေက်ာက္သား၊ ေရၾကက္သား၊ ေခ်သား
ေမ်ာက္သား၊ ၾကက္ဟင္းခါး၊ အာလူး၊ ပဲျမစ္
သိုးသား၊ မာလာ၊ ေျမာက္ဥ၊ သစ္ၾကားသီး
ေပြးသား၊ သခြတ္၊ ပိန္းဥ၊ သစ္ျခသီး
ပူသား၊ က်ီးေခ်၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ လက္ခုပ္
ဖြတ္သား၊ မဲဇလီ၊ ၾကက္သြန္ဥႀကီး၊ သီးသီး
မိေက်ာင္းသား၊ ပိေလာ၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ သဖန္း
ကၽြဲႏို႔၊ ဘဲ့ျပား၊ င႐ုတ္ေကာင္း၊ ေတာင္သလဲ
ျမင္းႏို႔၊ ပဲျပား၊ မာဆလာ၊ ေျပာင္းဖူး
၎ဒိန္ခ်ဥ္၊ ကင္ပလင္း၊ မႈိ၊ လိေမၼာ္သီး
၎ေထာပတ္၊ ပဲပင္ေပါက္၊ မွ်စ္၊ ကၽြဲေကာသီး
ျမင္းခြာရြက္၊ ခဝ၊ဲ ဖလံေတာင္ေဝွး၊ ေရွာက္သီး
ၾကာ႐ိုး၊ သပြတ္၊ ဂံုမင္း၊ ေရွာက္ခ်ဳိသီး
ခ်ဥ္ေပါင္ျဖဴ၊ ဗံုလံု၊ ဂံုခါး၊ တံုက်င္သီး
ေရႊဘိုခ်ဥ္ေပါင၊္ ေၾကာင္ပန္း၊ ပရႏၷဝါ၊ ဘဂၤလားသရက္
ကင္ပြန္းခ်ဥ္၊ ေက်ာက္ဖ႐ံု၊ ႀကိမ္ဖူး၊ စြန္ပလြန္သီး
ဆလပ္ရြက္၊ လဲလူ၊ သရက္ကင္း၊ သလဲသီး
ဟင္းဂလာ၊ မလႊ၊ ဆီးျဖဴသီိး၊ ေတာင္သလဲ
ဂန္႔ဂလာ၊ ဆူးပန္း၊ ေဂၚရခါးသီး၊ ဇင္ႁပြန္း
မုန္လာ၊ ဖက္သန္း၊ ဖန္ခါးသီး၊ ပဲက်ား
တမာ၊ ႀကိတ္မွန္၊ ပံုးရည္ႀကီး၊ ပဲလြန္း
စပါးလင္၊ ေဂၚဖီ၊ ရခိုင္ငွက္ေပ်ာ၊ ကုလားပဲ
ေပါက္ပန္းျဖဴ၊ ဆူးပုပ္၊ နံ႔သာငွက္ေပ်ာ၊ ပဲကတၱီပါ
ဒန္႔သလြန္၊ ပိတ္ခ်င္း၊ ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာ၊ ပဲျဖဴေလး
ၾကာဟင္း၊ ကြမ္း၊ ဝက္မလြတ္ငွက္ေပ်ာ၊ ပဲႏုျပာ
ကသစ္၊ သီဟိုသရက္၊ သီးေမႊးငွက္ေပ်ာ၊ ပဲေထာပတ္
ၾကက္သဟင္း၊ ဘူး၊ မာလကာသီး၊ မတ္ပဲ
ကင္းပံု၊ သျဗဳ၊ သေဘၤာသီး၊ ေျမပဲ
ဆင္ႏွာေမာင္း၊ သခြား၊ သဖန္းသီး၊ လက္ဖက္
ဒန္႔ကၽြဲ၊ ႏိုကိုဥ၊ စပ်စ္သီး၊ ခ်င္း
ဂ်ဴးျမစ္၊ ဖ်ံဥ၊ မင္းကြတ္သီး၊ လက္ဖက္ရည္
ကာဖီ၊ ကိတ္မုန္႔၊ မုန္ဟင္းခါး
ကိုကိုး၊ ေပါင္မုန္႔၊ ငခ်ိတ္ေပါင္း
ႀကံရည္၊ ေက်ာက္ေက်ာ၊ သၾကား
ေဆးကုလားမ၊ ေထာပတ္၊ ႀကံသကာ၊ ပ်ားရည္ (ပ်ားရည္ကို လဂိုဏ္း၊ ေနဂိုဏ္းမေရြးရဘဲ ဗဟိုေဆးအျဖစ္ ပုဂၢလပညတ္ ဆရာႀကီးမ်ား အသံုးျပဳၾကေလသည္။)

ေနဂိုဏ္း

ငါးစင္႐ိုင္း၊ ကကူရံ၊ ၾကက္တူေရြးသား၊ ထိက႐ုန္း
ငါးေဖာင္႐ိုး၊ ငါးေရြး၊ ပိုးစာရြက္၊ ႐ံုးပတီ
ငါးစင္စပ္၊ ငါးေသတၱာ၊ ေရြဖ႐ံု၊ ေကာက္႐ိုးႏြယ္
ငါးေႁမြထိုး၊ ပုစြန္၊ နံန၊ံ ပါစြန္
ငါးအိုက္၊ ပုစြန္ထုပ္၊ ပင္စိမ္း၊ လိပ္စေရႊ
ငါးသလဲထိုး၊ စာသား၊ မန္က်ည္း၊ သနပ္
ငါးျမင္းရင္း၊ ဆတ္ရက္သား၊ ခ်ဥ္ေပါင္နီ၊ ေအာင္မဲညိဳ
ငါးေထြ၊ ရစ္သား၊ ကန္စြန္း၊ ကုလားမ်က္စိ
ငါးက်ည္း၊ ေဒါင္းသား၊ ကၫြတ္၊ ခံတက္ခ်ဥ္
ငါးတန္၊ ရွဥ့္သား၊ မႈိနတို ၊ ခံတက္ဥ
ငါးရံ႕၊ စိုင္သား ၊ ဟင္းႏုနယ္ ၊ အင္ဥ
ကကတစ္ ၊ ဆတ္သား၊ မုန္ညင္း၊ က်ီးအာ
ငါးပုဏၰား၊ ဆိတ္သား ၊ဇရစ္ ၊ ကန္႔အိတ္
ငါးကြန္းရွွပ္၊ ဆင္သား ၊ လင္းေန၊ ျပည္ပန္းညိဳ
ငါးရွဥ့္၊ စြန္သား၊ ဥသွ်စ္ ၊ ပိတ္စြယ္
ငါးၾကင္းေဇာက္၊ ႏြားသား၊ ရဲယုိ၊ ပင္စိမ္း
ငါးရံ႕ေခါင္းတို၊ ပုရစ္၊ ၾကက္ဆူ၊ မုန္ညင္း
ငါးေရႊ၊ ၾကက္ဆင္သား၊ ၾကက္သြန္နီ၊ တညင္း
ငါးႏွပ္၊ ပဒပ္သား၊ ခရမ္းကေစာ့၊ ပဲတိုင္ေထာင္
ငါးပူတင္း၊ တစ္တီတူးသား၊ ခရမ္းခ်ဥ္၊ ငါးရံ႕ပတူ
ငါးမ်က္ဆန္နီ၊ ခ႐ု၊ သစ္တိုသီး၊ လယ္ပတူ
ေဂြးေတာက္၊ ၾသဇာ၊ ႏြားႏိို႔၊ ဒိန္၊ ျမဴစြမ္
ပူတီနာ၊ ဆီး၊ ႏြားႏို႔ေထာပတ္၊ ပလာတာ
ပီေလာပီနံ၊ စံုပတတ္၊ ႏြားႏို႔ထမင္း၊ ဆမူဆာ
ေတာက္တာ၊ သံပုရာ၊ အုန္းဆီ၊ ဖာလူဒါ
ကတြတ္၊ သံပု႐ုိ ၊အုန္းရည္၊ ပူတင္း
ပဲေဇာင္းလ်ား၊ ႏွမ္း၊ အုန္းထမင္း ၊အိုက္စကရင္
ေၾကာင္လွ်ာ၊ ႏွမ္းပ်စ္၊ ဆိတ္ႏို႔ ၊ ထန္းလ်က္ကာဖီ
သက္ရင္း၊ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္ ၊ ဆိတ္ႏို႔ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ မေဒါ့သီး
မိုးနံ၊ စိမ္းစားဥ၊ ထန္းလ်က္၊ ဗာဒံေစ့
ဝေရာင္းခ်ဥ္၊ စားေတာ္ပဲ၊ ေကာက္ၫွင္ေပါင္း၊ ႏို႔ဆီ
ေစာင္းလ်ား၊ ပဲတီစိမ္း၊ ေကာက္ညွင္းဆီထမင္း၊ ေပါက္ဆီ
ကနစိုး၊ ပဲတီနက္ ၊ ႏွမ္းမနဲ၊ မုန္႔ဗိုင္းေတာင့္
ဖရဲ ၊ ပဲေနာက္ ၊ထန္းသီး ၊ခ်ပါတီ
နာနတ္ ၊ ပဲရာဇာ၊ ထန္းရည္ ၊ သူငယ္စာငွက္ေပ်ာ
ဒူးရင္း၊ ပဲပိစပ္ ၊ ေလွာ္စာ၊ ဓနိရည္
ပိႏၷဲ၊ ပဲပုစြန္၊ ေခါက္ဆြဲ ၊ ဓနိသီး
ဒူးရင္းၾသဇာ၊ ပဲေလးညွင္း၊ ၾကာဆံ၊ ထိုးမုန္႔

၎တို႔ကို မိမိႏွင့္သင့္ေလွ်ာ္ရာ ေရြးခ်ယ္စားေသာက္ႏိုင္လွ်င္ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာျဖစ္ၿပီး ေရာဂါဘယဆိုးမ်ား ကင္းစင္ကာ က်န္းမာႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကုိကြီႏိုင္းေမးထားေသာ ဆီးခ်ဳိေရာဂါေဆးမွာ ကၽြန္မတြင္မရွိေသာ္လည္း ဆီးခ်ဳိေရာဂါအတြက္ ေဆးအျဖစ္အသံုးျပဳႏိုင္သည့္ ေဆးအစာမ်ားကိုလည္း ကူးယူေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။

လဂိုဏ္းသမားမ်ားအတြက္ေဆးအစာမွာ ေကာလိသိန္၊ စြန္လက္သည္းျမစ္ ျဖစ္ၿပီး.. ၊ ေနဂိုဏ္းသမားမ်ားအတြက္ ေဆးအစာမ်ားမွာ ေရသက်ည္း၊ ဇြန္ပန္း၊ တညင္းသီး၊ ျပည္ပန္းညိိဳ( အျမစ္၊ အေခါက္ ရရာ) တို႔ျဖစ္ပါသည္။ လဂိုဏ္းသမားမ်ားအတြက္ ေဆးအစာကုိ၊ ေနဂိုဏ္သမားတို႕က ႐ွဴႏိိုင္၊ လိမ္းႏိုင္ၿပီး..၊ ေနဂိုဏ္သမားမ်ားအတြက္ ေဆးအစာကိို လဂိုဏ္းသမားမ်ားက ရွဴႏိုင္လိမ္းႏိုင္ပါသည္။

ညီိမဆုမြန္အတြက္ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ စားေသာက္ႏိုင္တဲ့ အမည္မ်ားကေတာ့ ေခါက္ညိဳ (ေကာက္ညွင္းေပါင္း)၊ စြန္႔တန္(သေဘၤာသီးေထာင္း)၊ ဖတ္စီ႐ုိ၊ မူကဌ(အသားကင္)၊ ပလာတူး(ငါး)၊ တုန္႔ရမ္(ဟင္းခ်ဳိ)၊ ႏူရ(အမဲသား)၊ မေနာင့္( သံပုရာသီး)၊ ပက္စီ .. စသည္ျဖင့္ ေနဂိုဏ္းအမည္ႏွင့္ဆံုးေသာ အစားအေသာက္မ်ားကို စားသံုးႏိုင္ပါတယ္လို႔ ထုိင္းအေခၚ သိသေလာက္ ျပန္ၾကားလိုက္ပါတယ္။

(ဆရာႀကီးဦးသာတင့္၏ ပုဂၢလပညတ္ဓာတ္က်မ္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
စာဖတ္သူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အစဥ္ေလးစားလ်က္