Wednesday, December 10, 2008

ေအာရိန္းကို ႐ွဴၿပီး လီမြန္ကိုေသာက္ၾကစို႔

ေလာက၌ ရွိရွိသမွ် အရာဝတၳဳ သက္ရွိသက္မဲ့အားလံုးကို အကၡရာအားျဖင့္သာလွ်င္ အမည္ ပညတ္ သတ္မွတ္ၾကရသည္။ အကၡရာမ်ားကိုေရွာင္၍ မရႏိုင္ေခ်။ အကၡရာမ်ားျဖင့္ လူအမည္မ်ား၊ အစားအေသာက္မ်ားကို ေသာမပညတ္၊ ပါပပညတ္၊ ေနဂိုဏ္း၊ လဂိုဏ္း ခြဲျခားျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ျပဆိုခဲ့သည့္ ၿဂိဳဟ္ရွစ္လံုးတို႔၏ ေကာင္းစြာနားလည္၊ သေဘာေပါက္ မွတ္မိေနမည္ဆိိုလွ်င္ အလြယ္တကူ အေကာင္းအဆိုး ခြဲျခားႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ပုဂၢလပညတ္ ဓာတ္က်မ္းဆရာက နိယာမအကၡရာ၊ ဘုရားႏွင့္မကြာ၊ သတၱဝါႏွင့္မကင္း၊ ဘံုသံုးပါးအတြင္းမွာ၊ ပညတ္ရင္းမူလ၊ အကၡရာဥကၠဌမို႔၊ ကစၥည္းလွ ျမတ္ဆရာက၊ သညာ ေသာသဒၵါႏွင့္ သိစိမ့္ေသာငွာ ေဟာေပရွာ၏ ဟုေရးစပ္ခဲ့သည္။

(၃၃) စီးေသာဆင္ေျပာင္သည္ ေတာသံုးေတာင္၌ထြက္၍ က်က္စားေသာေၾကာင့္ ခ်ည္အပ္ ေသာ ႀကိဳးရွစ္စင္းျဖင့္ တိုင္ေလးတိုင္မွာ ခ်ည္ႏိုင္က လိုရာသို႔ေရာက္သည္ဟုလည္း ျပဆိုျပန္ သည္။

(၃၃)စီးေသာဆင္ေျပာင္ဆိုသည္မွာ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးကို ဆိုလိုသည္။ ေတာသံုးေတာင္ ဆိုသည္မွာ ယူဇနာသံုးေထာင္က်ယ္ဝန္းေသာ ဟိမဝႏၱာေတာကိုဆိုလိုသည္။ ႀကိဳးရွစ္စင္း ဆိုသည္မွာ သရရွစ္လံုးကို ဆိုသည္။ တိုင္ေလးတိုင္ဆိုသည္မွာ ပထဝီ၊ ေတေဇာ၊ အာေပါ၊ ဝါေယာ တည္းဟူေသာ ဓာတ္ေလးပါးကိုဆိုလိုသည္။ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးတို႔သည္ ဘံုသံုးပါးအတြင္းမွာ ပညတ္ရင္းမူလ အကၡရာသာ ဥကၠဌ ျဖစ္ေၾကာင္းျပဆိုသည္။
ျမင္သမွ်ေတြ႔သမွ်ေသာ လူကိုေသာ္၎၊ အစားအေသာက္ကိုေသာ္၎၊ အရာဝတၳဳကို ေသာ္၎၊ ပညတ္မ်ားကိုစစ္ေဆးၿပီး ေသာမၿဂိဳဟ္၊ ပါပၿဂိဳဟ္ခြဲျခားျခင္း။ အေႏၱာ၊ ဂေဗၻ၊ စေရ၊ ဝံေသ ျဖင့္ခြဲျခားျခင္း၊ အကၡရာအားျဖင့္၎၊ သခ်ၤာအားျဖင့္၎၊ ေန႔အားျဖင့္၎၊ နာမ္အားျဖင့္၎၊ ၿဂိဳဟ္သက္အားျဖင့္၎ ခြဲျခားႏိုင္ရမည္။

ေဆးဟူေသာအရာသည္ၾသကာသေလာက၌ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ေနၾကသမွ်ေသာ သစ္ပင္၊ သစ္ျမစ္၊ သစ္ဥ၊ သစ္ဖု၊ သစ္ရြက္တို႔ အားလံုးကိုေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။
ျမင္ျမင္သမွ်ေသာ သစ္ပင္၊ သစ္ျမစ္၊ သစ္ဥ၊ သစ္ဖု၊ သစ္ရြက္တို႔အားလံုးတြင္ ဓာတ္ေလးပါး ပါဝင္သည္။ ဓာတ္ေလးပါးႏွင့္ကင္းလြတ္၍ မတည္မျဖစ္ႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ကို ေဆးဝါးအျဖစ္ အသံုးျပဳကုသႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။
(ဆရာႀကီးဦးသာတင့္ ပုဂၢလပညတ္ဓာတ္က်မ္း)

စာေရးဆရာမ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးႏွင့္ ဆရာႀကီးဦးသာတင့္တို႔ ေရးသားတင္ျပခဲ့သည္မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္တြင္း ေခၚေဝၚပညတ္၊ ကုသခဲ့ျခင္းမ်ားျဖစ္သည္။ အျခားတိုင္းျပည္မ်ားတြင္ ေရာက္ရွိေနသူမ်ားကလည္း မိမိတို႔ေရာက္ရွိေနသည့္ ႏိုင္ငံအလိုက္ အေခၚအေဝၚမ်ားအေပၚ မူတည္ၿပီး ေနဂိုဏ္း၊ လဂိုဏ္း ခြဲျခားနားလည္ႏိုင္ရမည္။ မည္သို႔ ပင္ေခၚေခၚ ထြက္ရွိသည့္ အသံမွာ ဗ်ည္း၃၃လံုးႏွင့္ သရရွစ္လံုး ေပါင္း ဝဏၰ ၄၁လံုးထဲမွ မထြက္ႏိုင္ေပ။ ဥပမာ ျမန္မာျပည္တြင္ လိေမၼာသီးဟုေခၚေသာ္လည္း အေမရိကန္တြင္ ေအာရိန္း(အရိုင္း) ဟုေခၚသည္။ လိေမၼာ္သီးသည္ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိလူမ်ားအတြက္ ေသာမပညတ္ လဂိုဏ္း သမားအတြက္ နဝင္းေက်ေဆးျဖစ္ေသာ္လည္း အေမရိကန္တြင္ ေနသူမ်ားအတြက္ ပါပပညတ္ ေနဂိုဏ္းသမားမ်ားအတြက္ နဝင္းေက်ေဆးျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာရိန္းကို အေမရိကန္မွ ေနဂိုဏ္း( အ၊ စ၊ဆ၊ ဇ၊ ည၊ ရ၊ တ၊ န၊ ထ) စသည့္ အမည္ပညတ္ရွိသူမ်ားက စားေသာက္ႏိုင္ ၿပီး၊ လဂိုဏ္း(က၊ ခ၊ ဂ၊ င၊ ပ၊ ဖ၊ မ၊ လ၊ ဝ၊ သ၊ ဟ) စသည့္ အမည္ပညတ္ရွိသူမ်ားက ရွဴျခင္း လိမ္းျခင္း စသည္ျဖင့္ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ထို႔အတူ သံပရာကို အေမရိကန္တြင္ လီမြန္(လူမိုက္) ဟုေခၚေသာေၾကာင့္ ေသာမပညတ္ လဂိုဏ္း သမားမ်ားအတြက္ နဝင္းေက်ေဆးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လီမြန္ကို အေမရိကန္မွ လဂိုဏ္း(က၊ ခ၊ ဂ၊ င၊ ပ၊ ဖ၊ မ၊ လ၊ ဝ၊ သ၊ ဟ) စသည့္ အမည္ပညတ္ရွိသူမ်ားက စားေသာက္ႏိုင္ ၿပီး၊ ေနဂိုဏ္း( အ၊ စ၊ဆ၊ ဇ၊ ည၊ ရ၊ တ၊ န၊ ထ) စသည့္ အမည္ပညတ္ရွိသူမ်ားက ရွဴျခင္း လိမ္းျခင္း စသည္ျဖင့္ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မ၏ကိုယ္ေတြ႔တခုကို ေျပာျပလိုပါတယ္။ ကၽြန္မဟာ ေသာမပညတ္ လဂိုဏ္း သမားျဖစ္ၿပီး လဖၻက္ရည္ကိုသိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္။ လဖၻက္ရည္ေသာက္လု႔ိလဲ အိပ္မရတာတို႔၊ ရင္ျပည့္တာတို႔လဲ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ လဖၻက္ေျခာက္နဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းကို အလုပ္ခ်ိန္ေတြမွာ ေသာက္တဲ့အခါ ရင္ထဲမွာအစာမေၾကသလို တစ္ဆို႔ဆို႔ ျဖစ္ေနၿပီး ေလတက္တဲ့အခါလည္း ရင္ထဲမွာေခ်ာင္သြားတယ္မရွိဘဲ ဆို႔ၾကပ္ေနၿမဲပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိခဲ့ပါဘူး။ ဘာစားမိလို႔ပါလိမ့္ဆိုၿပီး စားခဲ့တာေတြကို စဥ္းစား ၾကည့္လဲ ဘာမေထြေထြထူးထူးမရွိတာေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ပုဂၢလပညတ္နည္းနဲ႔ တြက္ၾကည္႔မွ ကၽြန္မေသာက္ေနခဲ့မိတာက တီး လို႔ေခၚတဲ့လဖၻက္ေျခာက္ရယ္၊ ဝမ္းမခ်ဳပ္ ေအာင္ဆိုၿပီး ဆားနဲနဲခပ္ေသာက္ေတာ့ တီးနဲ႔ ေဆာ့(စိတ္္တို)ဆိုၿပီး ပါပဂိုဏ္းသား နဝင္းေၾက ေဆးျဖစ္ေနတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ က်မတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ မနီဇိုးတားမွာေနတဲ့ အမတစ္ေယာက္လည္း ဒီေရာက္မွ လဖၻက္သုပ္စားၿပီး ေလခံတာ အၿမဲ ျဖစ္တယ္လို႔ေျပာပါတယ္။
ေအာရိန္း - တနဂၤေႏြ ၿဂိဳဟ္သက္ (၆) ႏွစ္- ရာဟု ၿဂိဳဟ္သက္ (၁၂) ႏွစ္ ၿဂိဳဟ္သက္ႏွစ္ခုေပါင္းေတာ့ (၁၈) (၁+၈) (၉) နဝင္းေၾကေဆး။
လီမြန္- ဗုဒၶဟူး ၿဂိဳဟ္သက္ (၁၇) ႏွစ္ - ၾကာသပေတး ၿဂိဳဟ္သက္ (၁၉)ႏွစ္ ၿဂိဳဟ္သက္ႏွစ္ခုေပါင္းေတာ့ (၃၆) (၃+၆) (၉) နဝင္းေၾကေဆး။
တီး ႏွင့္ ေဆာ့- စေန ၿဂိဳဟ္သက္ (၁၀)ႏွစ္ အဂၤါ ၿဂိဳဟ္သက္( ၈)ႏွစ္ ၿဂိဳဟ္သက္ ႏွစ္ခုေပါင္းေတာ့ (၁၈) (၁+၈) (၉) နဝင္းေၾကေဆး။
ကၽြန္မသိထားေသာအနည္းငယ္အား ေရာညွပ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

2 comments:

Anonymous said...

ကုိယ္႔ရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႕ေလးေတြနဲ႕ ယဥ္ၿပီးေ၇းျပထားတာ အမ်ားၾကီးဗဟုသုတ ရေစတယ္၊ ဒီမွာအခု တႏွစ္စာအလုပ္အေႀကြးေတြကုိ အျပတ္ရွင္းေနရတာ မနက္၃နာရီထုိးေတာ႕မယ္ ေခါင္းကၿငီးစီစီျဖစ္လာလုိ႕ ေအာရိန္းေလးကုိရွဴၿပီး လီမြန္လာေသာက္တာ အလုပ္ျပန္လုပ္လုိက္အုံးမယ္ အမေရ၊

ေဗဒါရီ said...

မအိမ္သူေရ ..
ေအာရိန္းကို လိေမၼာ္လို့ ဖတ္ရင္ လီမြန္လို န၀င္းေၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲလိုသာဆို အေခၚအေ၀ၚေျပာင္းတိုင္း ေဆးဘက္၀င္ပံုေတြ ေျပာင္းသြားမလား မသိဘူးေနာ္။
ေရွာက္ခ်ဳိသီးကို တခ်ဳိ႕က ကမၺလာသီး လို႔ ေခၚတာမ်ဳိး ... ဆိုရင္ေရာ .. ဘယ္လို အေခၚကို မူေသထားၿပီး ေဆးကုမလဲ သိခ်င္လို႔ပါ။