ေဝဘန္ေရး

ဘာလိုလိုနဲ႔ သႀကၤန္ေတာင္ၿပီးသြားၿပီ။ သႀကၤန္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဝဘန္ေရးေပးစရာရွိတာ ေပးဦးမွ….။
ဒီကိုေရာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ က်မအေနနဲ႔ကေတာ့ သူမ်ားေတြသႀကၤန္ပြဲဆိုလို႔သာ၊ ဧၿပီလမွာ သႀကၤန္က်တယ္ဆိုလို႔သာ သႀကၤန္လိုက္ရတာ… ကိုယ့္ဆီကသႀကၤန္လို ခံစားခ်က္ တစက္ကေလးမွမရဘူး။ အဓိကကေတာ့ အပူခ်ိန္ေလ။ ဒီမွာက ဧၿပီလမွာ အေအးဓာတ္က ကုန္ေသးတာမွမဟုတ္တာ။ ဂၽြန္၊ ဂ်ဴလိုင္လို လေတြမွာေတာ့ ဒီကအပူဟာ က်မတို႔ဆီက ဧၿပီလအပူခ်ိန္မ်ဳိးပါ။ အေမရိကန္ေတြ အဝတ္မကပ္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့..။ အေမရိကန္ေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး။ အပူဒဏ္ကို လူတိုင္းခံစားရတာပါပဲ…။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က်မွ သႀကၤန္ပိုးက က်မဆီဝင္တာ..။ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ က်မကေတာ့ သမီးေတြနဲ႔ သႀကၤန္ထမင္းေတြ ခ်က္စား၊ မုန္႔လံုးေရေပၚေတြ လုပ္စားၿပီး သားအမိသံုးေယာက္ ေရပက္တန္းကစားေနၾကတာ။ သႀကၤန္သီခ်င္းေတြလည္း ဖြင့္လို႔ေပါ့..။ တႏွစ္မွာ ႏွစ္ခါ သႀကၤန္က်ေနတာေပါ့။

အင္း……….. ဒီႏွစ္ သႀကၤန္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဝဘန္စရာေလးေတြေတာ့ရွိသား..။ အျပဳသေဘာနဲ႔ေပါ့ေလ။
ဒီႏွစ္သႀကၤန္ပြဲက ထူးျခားပါတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြက သႀကၤန္ဆို ဖာသိဖာသာေနတဲ့ ကိုဝိုင္းေမာ္က ဒီႏွစ္သႀကၤန္လုပ္ဖို႔ စတင္ေဆာ္ၾသေတာ့ နဲနဲေတာ့ထူးျခားေနတာေပါ့။ အဲဒီကတည္းက ဒီႏွစ္ေတာ့ ပြဲစည္ၿပီလို႔ ေျပာလိုက္မိေသးတာ။
သႀကၤန္ပြဲ လုပ္ဖို႔ စတင္ျပင္ဆင္ၾကတယ္ဆိုရင္ပဲ စေန၊ တနဂၤေႏြဆုိ ဦိးဂင္ႀကီိးက အလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့တာ။ တခါတေလဆို စေနေန႔ အလုပ္ဆင္းရမဲ့ က်မကိုေတာင္ အႀကိဳ၊ အပို႔ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အားလပ္ရက္မွာ ျပင္ဆင္ၾကရတာကိုး။
သီခ်င္းတိုက္တဲ့အခ်ိန္ ႏွစ္ခါေလာက္ လိုက္သြားဖူးတယ္။ ကေလးေတြဆိုေနၾကတာ ဟုတ္ေနတာပဲ… ။ တကယ့္ပြဲမွာထက္ေကာင္းတယ္။ တိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စက္ေတြ၊ မိုက္က႐ုိဖုန္းေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ တကယ္ကိုစင္ေပၚမွာဆိုေနသလို အသံကုန္ဆိုေနၾကတာ..။ ပြဲလည္းစေရာ… အသံေတြမရွိေတာ့ဘူး.. :))
ရာသီဥတုအရလည္းပါတာေပါ့…။ ဒီကရာသီက ပန္းေတြေႂကြတဲ့အခ်ိန္ဆို ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ လည္ပင္းနာတာေတြ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္ေလ။ သမီိးႀကီး ေပါ့အုိင္းလည္း သီခ်င္းေတာင္ဆိုႏိုင္ေတာ့မယ္ ထင္မထားဘူး။ သူကလည္း တိုက္ၿပီးသားဆိုေတာ့ တကယ္ပြဲမွာ ဆိုခ်င္ရွာတယ္ေလ…. ။ ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုးေနတဲ့ၾကားက သြားဆိုေနတာ..။ ကိုယ့္မွာေတာ့ သီခ်င္းဆိုရင္း ေခ်ာင္းထဆိုးမွာ စိုးေနရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္.. အသံနဲနဲလံုးသြားတာကလြဲလို႔.. အဆင္ေျပသြားတယ္။
အဆင္မေျပတာက က်မပဲ..။ ေအာက္ကေန ကင္မရာအေသးေလးတလံုးနဲ႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္လိုက္၊ ဗြီဒီယို႐ိုက္လိုက္နဲ႔ တေယာက္တည္း အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတာေလ..။ အဲ့ဒီေလာက္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာေတာင္မွ လိုခ်င္တဲ့ပံုေတြရမလာဘူး။ တခါဆို ဒီပြဲမွာ စားေသာက္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ေရးတာဝန္ယူထားတဲ့ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ သီခ်င္းဆိုတဲ့အလွည့္မွာ ကိုယ္ကေတာ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဗြီဒီယိုရိုက္ယူေနတာ…. သူက သီခ်င္းဆိုလည္းေကာင္းတယ္။ ဟန္နဲ႔ ပန္နဲ႔ ဆိုေနတာ… အရင္ႏွစ္ကဆို သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စံုတြဲသီခ်င္းေတာင္ ဆိုျဖစ္ၾကေသးတာ… ။ ကိုယ့္မွာ.. ကင္မရာကိုင္ၿပီး စိတ္ရည္ရွည္နဲ႔ အနီီးအေဝခ်ိန္ၿပီး ဟုတ္တိ ပတ္တိ ရိုက္ေနတာ… ေဘးမွာ သမီးေတြစကားလာေျပာတာကိုေတာင္ တိတ္တိတ္ေနဖို႔ အသာေလး လက္ဟန္ေျခဟန္ လုပ္ျပေနရေသးတယ္။ သီခ်င္းၿပီိးလို႔ လက္ခုပ္သံေတြ လဲၿပီးေရာ ကင္မရာပိတ္လိုက္မွ RED ဆိုၿပီး အနီေရာင္မွိတ္တုပ္မွိတ္တုပ္က ေပၚလာတယ္…။ ေသၿပီဆိုၿပီး ကိုယ္ႏွွဖူး ကိုယ္ျပန္႐ိုက္မိသြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ သီခ်င္းဆိုတဲ့ေနရာ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေသၿပီဆိုတဲ့အသံပဲ ပါေတာ့တာ…. း)))
ေနာက္က်န္ေသးတယ္…..
လိိဒ္ဂစ္တာတီးတဲ့ ကိုမိုးေက်ာ္တို႔ .. လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စံုတြဲသီခ်င္းဆိုၾကတာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အဆိုေကာင္း၊ အသံေကာင္းေတြ.. သူတို႔ဆိုတဲ့အလွည့္ သမီးေတြနဲ႔ သူတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေနရတာနဲ႔ ဗီြဒီယုိ မရိုက္လိုက္ရဘူး…။ တခ်ဳိ႕အလွည့္ေတြမွာ ဘက္ထရီအားကုန္လို႔ မရိုက္လုိက္ရတာေတြလည္း ရွိေသးတယ္….
စင္ေပၚတက္ခ်င္တဲ့ ပိုးကလည္း မနည္း…..
သီခ်င္းလည္းမဆိုတတ္၊ အကလည္း မရတဲ့က်မ… စင္ေပၚဘယ္လိိုမွတက္ခြင့္မရခဲ့တာ.. သံခ်ပ္အလွည့္မွ ေနာက္ကလုိက္ေအာ္ခြင့္ ရေတာ့တာ…. သံခ်ပ္အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ… ဘာမွသတိမရေတာ့ပဲ… ကင္မရာကို ေခ်ာင္တခုမွာ ထိုးထားခဲ့ၿပီ စင္ေပၚတက္သြားေတာ့တာ ဗီြဒယို႐ိုက္ဖုိ႔ တေယာက္ေယာက္ကို ေပးမထားခဲ့မိဘူး… တျခားလူေတြ႐ိုက္ထားတာေတာ့ ရွိတာေပါ့… ကိုယ့္ထဲမွာေတာ့ မပါေတာ့ဘူး… း(
အစားဆိုလည္း ထိပ္ဆံုးက…..
ဒီပြဲမွာ စားစရာေတြကလည္း အလွ်ံပယ္ပါပဲ…။ ညကတည္းက စဥ္းစားထားတာက… စားစရာေတြကို တခုျခင္းဓာတ္ပံုလိုက္႐ိုက္ယူမယ္ေပါ့….။ စားေသာက္ခန္းလည္းဖြင့္ေရာ… ကိုယ္ကေရွ႕ဆံုးကဝင္တာပါပဲ… ကင္မရာလြယ္အိတ္တလံုးနဲ႔ေပါ့…။ အခန္းထဲလည္းေရာက္ ေရာ… ပန္းကန္တခုဆြဲၿပီးလူအုပ္ႀကီးထဲမွာ ဟိုတိုး၊ ဒီတိုးနဲ႔ စားစရာေတြတခုၿပီးတခု ယူစားေနလိုက္တာ.. သမီးက တီးဝိုင္းျပန္စေနၿပီဆိုၿပီး လာေခၚမွ ထေတာ့တာ… ။ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ လံုးဝေမ့လာခဲ့တယ္…… အစားေသာက္ေတြကလည္း.. အဲ့ဒီေလာက္အထိ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာပါ…. သဒၶါတရားေတြေကာင္းၾကတယ္ေလ…
အင္း… တီိးတဲ့လူေတြ၊ ဆုိတဲ့လူေတြ၊ အစားအေသာက္ေတြ အားလံုးေကာင္းၾကပါတယ္…
ခ်ဳိ႕ယြင္းတာက ကိုယ္ပါပဲ… ေခါင္းစဥ္ေပးတာေတာင္ မွားသြားၿပီလားမသိပါဘူး…. ေဝဘန္ေရး အစား.. ဝန္ခံျခင္း ဆိုၿပီးေရးရမွာ…
ေအာ္… ဒါနဲ႔.. ဒီပြဲမွာ ဦးဂင္ႀကီးတေယာက္ တဆိတ္ဆရာလုပ္လြန္းသလားလို႔… @!#$!%@&**^&%$ ဝွီး…ဝွီးးး…. ဒုတ္…. အအား.. &*^!&*^~*%#%$** !!!!!!!.. ကယ္………….. ၾက………… ပါ ………………… ဦး…….. !!%$#@*&^%#@@#$%%^!!~!!!!!!????/<*&^%$@!?@!##!@%^$$#!~#!?