သမားပ်က္ ….

ေဆာင္းေမးလာတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်မျပန္ေျဖထားတာကို အျခားစာဖတ္သူမ်ားလည္း သိရွိေအာင္ ပိုစ့္အျဖစ္တင္ေပးလိုက္တာပါ..
က်မေရးေနခဲ့တဲ့ပိုစ့္ေတြမွာ က်မ အခါအားေလွ်ာ္စြာ ေရးထားတာရွိပါတယ္..။ ဒီဓာတ္ပညာကို အခုမွ ဆရာမႀကီးဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးနဲ႔ ဆရာႀကီးဦးသာတင့္တို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ ကိုဖတ္မိၿပီး စိတ္ဝင္စားလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုစ့္ေတြအျဖစ္မွ်ေဝေပးေနတာဟာလည္း က်မတတ္သိလြန္းလို႔မဟုတ္ပါဘူး..။ စာအုပ္ေတြထဲက ရွာေဖြတင္ျပေပးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္..။ တကယ္တမ္း ကိုယ္ျဖစ္တဲ့ေရာဂါကိုေတာင္ ကိုယ့္ဖာသာ ျပန္ကုႏိုင္ေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး..။ က်မမွာ လက္ေတြ႔ကုသေနတဲ့ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာလည္းမရွိပါဘူး။ က်မ္းႀကီး၊ က်မ္းငယ္အသြယ္သြယ္ကို ေလ့လာဖတ္႐ႈခဲ့ဖူးေသးတာလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေနာက္တခုက ဒီပညာေတြ၊ ဒီကုသမႈေတြဟာ ျမန္မာျပည္တြင္းက ေခၚေဝၚပညတ္ထားတဲ့ ေခၚအေဝၚေတြနဲ႔ ကုသထားတာျဖစ္လို႔ က်မတို႔ ႏိုင္ငံျခားကအေခၚအေဝၚေတြနဲ႔ မတူကြဲျပားတာေတြရွိသလို ေဆးဖက္ဝင္၊ မဝင္ဆိုတာေတြလည္း မေသခ်ာပါဘူး..။ ဒီပိုစ့္ ေတြကို စတင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္က က်မရည္ရြယ္ခ်က္က ျပည္တြင္းက ေဆးဝါးလံုေလာက္စြာ မရၾကတဲ့ HIV (AIDS) ေဝဒနာရွင္ေတြကုိ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔အေနနဲ႔ ေဆးမရခဲ့ရင္ ဒီဓာတ္ပညာနဲ႔ ေနထိုင္စားေသာက္ေနႏိုင္္ၿပီး ဒီပညာရွင္ေတြကို မိမိတို႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွာေဖြႏိုင္ၾကေအာင္၊ ဒီအတတ္ပညာေတြနဲ႔ ေရာဂါေတြေပ်ာက္ေအာင္ ကုသႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္႐ံုသက္သက္ပါ။ က်မဟာဒီပညာကို အခုမွ ကႀကီးေရက ကေနေလ့လာေနတဲ့ မူႀကိဳအဆင့္သာရွိပါေသးတယ္။ ဒီအစာဟာ ကိုယ္နဲ႔သင့္တယ္၊ ဒီအစာဟာ ကိုယ္နဲ႔မသင့္ဘူးဆုိတာေလာက္ (က်မတင္ထားတဲ့ ေနဂိုဏ္း၊ လဂုိဏ္း ဓာတ္စာ) သာ စာဖတ္သူေတြ ဖတ္ၾကည့္ရင္သိႏိုင္တဲ့ အဆင့္ေလာက္ပဲ က်မလည္းသိတာပါ။ ဒီပညာကလည္း ေလ့လာေလ၊ ခက္ခဲနက္နဲေလျဖစ္ၿပီး အရင္က ကိုယ္သိတာေလးနည္းနည္းနဲ႔ ဆရာလိုလိုလုပ္ေနမိတာကိုလည္း ဒီေနရာကေနစာဖတ္သူေတြကို ေတာင္းပန္ရပါဦးမယ္..။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ဒီပညာကို ျဖန္႔ေဝေပးခဲ့ၾကသူေတြဟာ တလ၊ ႏွစ္လ စာအုပ္ေလးဖတ္ၿပီး ေရးသားျပဳစုခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆယ္ႏွစ္၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ကိုယ္တိုင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေလ့လာကုသခ့ဲၾကၿပီးမွ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို က်မက စာအုပ္ေလးတအုပ္ႏွစ္အုပ္ဖတ္ၿပီး ဆရာလိုလိုျပန္လုပ္ေနတာဟာ တကယ္တမ္း စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အသြားထက္တဲ့ သံလွ်က္ကို သူငယ္ႏွပ္စားကိုင္ေနသလို ဒီေဆးက်မ္းအတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ ေဆးက်မ္းကို ျပန္႔ပြားေစတာထက္ ဖ်က္ဆီးသလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ က်မအေနနဲ႔ ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းေတြအတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္..။ က်မ အခုခ်ိန္ထိ ဒီဓာတ္က်မ္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မသိေသးပါဘူး။ ဆရာမဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြကိုေတာ့ အလွ်ဥ္းသင့္ရင္ မွ်ေဝတင္ျပသြားပါမယ္..။ ေမးခြန္းေတြကိုေတာ့ က်မ မေျဖႏိုင္ေတာ့ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်မဟာ စာဖတ္သူသက္သက္သာျဖစ္ၿပီး ဒီိပညာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာမွ မသိေသးလို႔ပါ..။
ေဆးပညာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေသခ်ာစြာတတ္သိျခင္းမရွိေသးဘဲ ေဆးကုသေနသူမ်ားဟာ လူသတ္သမားနဲ႔တူတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ဆရာႀကီးဦးသာတင့္ရဲ႕ အေျခခံဓာတ္က်မ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာကို ထပ္မံမွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။
စိန္ဝိဇၹာေဆးက်မ္း က်မ္းညႊန္စံျပ ဥပေဒသမွာေဖာ္ျပထားတာျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းသမၻာရွင္၊ လံု႔လရွင္ႏွင့္ ဉာဏ္ရွင္တို႔သာ၊ ထိုက္တန္ရာသား၊ ရတနာတင္းက်မ္း၊ ဂုဏ္ျပည့္လွ်မ္းသည့္၊ ေဆးက်မ္းမဟာ၊ အနဂၣါဝယ္၊ ပညာႏုပ္ေသး၊ ဉာဏ္သေရြးႏွင့္၊ ေျမေလးဆန္ကုန္၊ အႀကံဟုန္သည္၊ ကံႏံုသူမ်ား၊ မလိုက္စားႏွင့္၊ ပတၱျမားထိန္ေတာက္၊ ျပည္တန္ေက်ာက္ႏွင့္ ေတာေမ်ာက္ပမာ၊ ခ်ည္းႏွီးသာတည္း၊ အဇာတသတ္၊ ေလာကနတ္၏၊ ဓာတ္ေတာ္ရတနာ၊ ေဘးရန္ကာသည့္၊ မဟာယႏၱရား၊ စမ္းတဝါးႏွင့္၊ ေတာသားဉာဏ္မဲ့၊ ထိကိုင္ခဲ့မူ၊ ေသဟဲ့ဆိုေငါက္၊ ႀကိမ္းသံေဟာက္လ်က္၊ ဦးေစာက္ကၽြမ္းျပန္၊ မြမြလန္ေအာင္၊ တြန္းလွန္မုခ်၊ ေသတြင္းက်သို႔၊ ပံုျပထပ္ေျမွွာင္၊ လားတူေဆာင္လိမ့္၊ ေရာင္ဖိိတ္လက္လက္၊ ျမျမထက္သည့္၊ စိန္သံလွ်က္ဓား၊ ႏွစ္ဖက္သြားကို၊ ႏွပ္စားသူငယ္၊ ထိကိုင္တြယ္က၊ အႏၱရာယ္မႈ၊ ဧကန္ျပဳသို႔၊ ဥပမာစံ၊ သာဓကံတည္း၊ အႀကံပိုးစား၊ ဉာဏ္ဝိုးဝါးႏွင့္၊ အစားမလံု၊ အႀကံကုန္မွ၊ ဂဠဳုန္ဆားခ်က္၊ သမားပ်က္တို႔၊ ေလးနက္လွစြာ၊ ဤက်မ္းစာကို၊ ပယ္ခြာေသြေရွာင္၊ မသံုးေဆာင္ႏွင့္ ဉာဏ္ေမွာင္ေစာက္နက္ဖ်င္းသူတို႔ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ဘုန္းသမၻာရွင္ဟု မိမိကိုယ္မိမိ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္လင့္ကစား ဝီရိယရွင္၊ လံု႔လရွင္၊ ဉာဏ္ရွင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ပါသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔က “ေဆးပညာကို ေခါက္မိ၊ ရမ္းမိရံု သင္ထားမွေတာ္မယ္၊ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့အခါ၊ ေဆးဆရာအလုပ္နဲ႔ပဲ အသက္ေမြးရမယ္” စသည္ျဖင့္ေျပာေလ့ ဆိုေလ့ရွိၾကသည္။ ေခါက္မိရမ္းမိ႐ံုမွ်ေသာ ပညာျဖင့္ ေဆးဆရာလုပ္မည္ဆုိလွ်င္ အႀကံပိုးစား၊ ဉာဏ္ဝိုးဝါးႏွင့္၊ အစားမလံု၊ အႀကံကုန္မွ၊ ဂဠဳုန္ဆားခ်က္၊ သမားပ်က္တို႔သာ ျဖစ္ၾကေခ်မည္။ သမားပ်က္ဆုိလွ်င္ လူသတ္သမားႏွင့္ ဘာမ်ားျခားပါဦးမည္နည္း။

စာဖတ္သူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...