သူမ်ားဘေလာ့ေတြကို ေလွ်ာက္လည္ၿပီး သူမ်ားေတြလို ေထြရာေလးပါးေျပာခ်င္ ေရးခ်င္တာ ေလးေရးရေအာင္ဆိုၿပီး ဘေလာ့ေလးတခုလုပ္မိပါတယ္၊ ေန႕တိုင္းပဲ အဆူခံေနရတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ပဲေလ။ မလုပ္တတ္တာကို စပ္စပ္.. စပ္စပ္လုပ္ၿပီး ေလွ်ာက္ျပင္ေတာ့ ဘေလာ့ႀကီးက ပ်က္ကုန္တာေပါ့။ ေအးေအးေဆးေဆး စာေရးေနတာကမွ ဟုတ္ေသးတယ္။ ရွည္ၿပီးေလွ်ာက္လုပ္ေတာ့ အေျပာခံရေတာ့တာေပါ့။ ေနာက္တခါပ်က္ရင္ မလုပ္ေပးေတာ့ဘူး တဲ့။ ေစာေစာစီးစီး ေက်းဇူးတင္စကားေလး ေျပာထားမွျဖစ္မယ္။ ႏို႕မဟုတ္ရင္ အေၾကာင္းမသင့္လို႕ မွားလုပ္မိတာေလးမ်ားရွိရင္ ျပန္ျပင္ေပးခ်င္ေအာင္လို႕ေလ.. ဟဲဟဲ ..။
က်မကေတာ့ သူမ်ားေတြလို ေက်းဇူးတင္ရမဲ့လူက သိပ္မမ်ားပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ ထိပ္ဆံုးကတင္ထားတဲ့ သူ ေပါ့ေနာ့။ သူကပဲ ဒီဘေလာ့ေလးကို လုပ္ေပး တာဆိုေတာ့.. နားၿငီးေတာ့နည္းနည္းခံံရတာေပါ့ေနာ္… ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလ .. သူ႕ေၾကာင့္ပဲ ဘေလာ့ေလးက လန္းဆန္းလာတာဆိုေတာ့ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ေပါ့ေနာ္.. ။
ေနာက္ထပ္ ေက်းဇူးတင္ရမဲ့ သူကေတာ့ မွန္မွန္လာအားေပးၿပီး ကြန္မန္႕ေတြေရးေပးတဲ့ ဒူကဘာ၊ က်မေရးထားတာေလးေတြကို တကူးတကနဲ႕ ပုိစ္တင္ေပးတဲ့ ေနာ္မန္၊ ေရးထားတာေတြကို ေစာင့္ဖတ္ေပးၾကတဲ့ စာဖတ္သူေတြ အားလံုး၊ အထူးသျဖင့္ c-box ထဲမွာ ေျခရာေလးမ်ားခ်န္သြားခဲ့ၾကတဲ့.. သစ္နက္ဆူး၊ မေဗဒါ၊ ေရာင္ျပန္၊ ဟန္လင္းထြန္း… စသျဖင့္ အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါေၾကာင္း …
2 comments:
ေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုတာကို ေက်းဂ်ဴးကဘာလို႔ လာေျပာတာ။ သူမလုပ္ေပးလဲ စာဖတ္ၿပီး လုပ္ေပါ႔ ( အဟိ ၾကပ္ ...လိုက္ဦးမွ ငါ႔က်ေတာ႔ မ႑ပ္ျပာတဲ႔ )
တူတူဘဲေပါ့ အိမ္လြမ္းသူေရ...
လူမသိတဲ ့ဘေလာ့ အသစ္ေလးေတြဆိုေတာ့ သူ ့ကိုယ္အားေပး....ကိုယ့္သူအားေပးေပါ့...
က်ေနာ္လဲ ဘေလာ့ဂ္ကိုေတာ့ သိပ္မကလိရဲဘူး....။
ဆက္ေရးပါ...
လူေတြက ဘ၀ျဖတ္သန္းပံုေတြ မတူေတာ့ အေတြအၾကံဳေလးေတြ မတူၾကဘူးေလ....
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘ၀ေတြကို စိတ္၀င္စားတယ္...။
Post a Comment