Monday, May 11, 2009

အေမြ …… ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ

တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ဟာ သူရဲ႕သားႏွစ္ေယာက္ကို ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲဆင္ႏႊဲရာ ပန္းၿခံထဲကို ေခၚသြား တယ္။ အဝမွာ အေပါက္ေစာင့္ကို သူက ေမးတယ္။
“ဘယ္ေလာက္လဲ ခင္ဗ်ာ”
“တစ္ေယာက္ ၃ ေဒၚလာပါ။ ဒါေပမယ့္ (၆)ႏွစ္နဲ႔ (၆)ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြအတြက္ေတာ့ မေပးရ ဘူး။ အခမဲ့ပါ။
“ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆို (၆) ေဒၚလာယူပါ”
“ဘယ္သူ႔အတြက္္လဲ”
“ကၽြန္ေတာ့္အတြက္က သံုးေဒၚလာ၊ ဟိုဘက္ေကာင္ေလး ဆရာဝန္က (၇) ႏွစ္ဆိုေတာ့ သံုးေဒၚလာ။ ဒီဘက္က သားငယ္ေရွ႕ေနေလးကေတာ့ ၃ ႏွစ္”
“ခင္ဗ်ား ထီေပါက္လာတာလား”
“ဟင္အင္း၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ခင္ဗ်ားက အႀကီးေကာင္ကို ေျခာက္ႏွစ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ၿပီးေရာ၊ ဒါဆို သံုးေဒၚလာသက္သာမွာေပါ့။ ဘယ္သူသိတာမွတ္လို႔”


“ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကေလးေတြ ကၽြန္ေတာ္လိမ္တာကို သိမွာေပါ့။ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီ အေမြေတာ့ မေပးခ်င္ပါဘူး”တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ သားသမီးေတြကို အေကာင္းဆံုးေသာ အေမြေတြကိုလည္း ေပးခ်င္ၾက တယ္။
သူတို႔အတြက္ စံျပျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္ၾကဘူး။
“ငါေျပာသလိုလုပ္၊ ငါလုပ္သလိုမလုပ္နဲ႔” တဲ့။
ကေလးေတြဟာ မိဘေတြလုပ္တာကို အတုခိုးတာပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြဟာ မေကာင္း မႈနဲ႔ ခ်မ္းသာေနရင္ အဲဒါကို အားက်မွာပဲ။
ဒီအတိုင္းပဲ ေကာင္းမႈနဲ႔ သင့္တင့္မွ်တ႐ံု ေနတတ္တယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီသေဘာတရားကို လက္ခံမွာပဲ။
သူတို႔ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ဝန္းက်င္ဟာ သူတို႔ကို ေရာင္ျပန္ဟပ္မွာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အမွန္တရားကို ခၽြင္းခ်က္ထားတယ္ဆိုရင္ သူတို႔လည္း အမွန္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳမွာပဲ။
တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ (domino theory) လို႔ေခၚတဲ့ သက္ေရာက္မႈကို ေပးတယ္။
မိမိက မေကာင္းမႈကိုျပဳရင္ မိမိနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္သူေတြဟာ မေကာင္းမႈကိုျပဳဖို႔ အခြင့္အလမ္း မ်ားတယ္။ ဒီလိုလုပ္ပါဆိုတာမ်ိဳး သူတို႔ကို အားေပးသလို ျဖစ္တယ္။
အဓိကကေတာ့ အဲဒီ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈရဲ႕ သက္ေရာက္မႈဟာ မိသားစုအတြင္း စတင္ျဖစ္ေပၚ ေတာ့တာပါပဲ။
လီလီတြန္မ္လင္က ေရးထားဖူးတယ္။
The best mind altering drug is the truth.
စိတ္ကိုေျပာင္းဖို႔ အေကာင္းဆံုး ေဆးဝါးကေတာ့ အမွန္တရားပါပဲ”တဲ့။
လူေတြဟာ အမွန္တရားကို ေၾကာက္ေနၾကတယ္။ အမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုမယ္၊ အမွန္အတိုင္းကို လုပ္ကိုင္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္မယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။
“အမွန္တရားဆိုတာ ေဆးခါးႀကီးပါပဲ။ လူေတြက ဒါကို လက္မခံဘူး။” လို႔ ေခတ္က ယူဆၾကတယ္။ ယေန႔လည္း လက္ခံဆဲပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ေအာင္ျမင္လိုရင္ ဆိုတဲ့ သီအိုရီတစ္ခု ထြက္လာတယ္။ အင္မတန္ လူႀကိဳက္မ်ားတယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဖတ္ၿပီး သေဘာက်ၾကတယ္။
လူေတြကို ခ်ိဳသာတဲ့စကားသာ ေျပာပါ။
အျပစ္မတင္နဲ႔။
ၿပံဳးပါ။
မုန္႔ခါးရည္တခြက္က ပ်ားရည္တစက္ေလာက္ ယင္ေကာင္ေတြကို မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဘူး...... စတဲ့ စတဲ့... ေအာင္ျမင္မႈလမ္းညႊန္ေတြကို လက္ခံၾကတယ္။
ဒါေတြကို အမွန္တရားကေန လမ္းခြဲၿပီး ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္လုပ္ရမယ့္ သေဘာတရားေတြလို႔ ယူဆၾကတယ္။
ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ မိမိခံယူခ်က္သေဘာထားကို ဖံုးကြယ္ထားရမွာလား။
ပ်ားရည္ဆမ္းမ်က္ႏွာေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ဓားနဲ႕ ထိုးလာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၿပံဳးေနရင္ သတိထားဆိုတဲ့စကား ေပၚေပါက္လာတာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ၿပံဳးေနတာ ေကာင္းပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးရင္ေတာ့ တစ္ခုခု မေကာင္းတာရွိမယ္လို႔ ယူဆႏိုင္တယ္။

နိဂံုး
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို အေမြေပးေနၾကတယ္။
ဘာေတြကို ေပးမွာလဲ။
“အမွန္တရား”
“ေလာကမွာ အမွန္တရားဟာ ရွားပါတယ္ဆရာ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး” တဲ့။
ဒါဆိုရင္ အမွားေတြကို အေမြေပးမလား။ လိမ္တာညာတာေတြကို အေမြေပးမလား။
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္တာေတြကို အေမြေပးမလား။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ စံျပေတြျဖစ္ရမယ္။ အမွန္တရားကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ဟာ အင္မတန္မွခက္ခဲတယ္။ သိကၡာရွိရွိနဲ႔ ဘဝကိုရင္ဆိုင္တယ္ဆိုတာ ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။ သားသမီးေတြကို ဒါေတြ အေမြေပး ရမယ္”တဲ့။
ေလာကႀကီးမွာ တရားတာေတြ မတရားတာေတြရွိမွာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ အမွန္တရားနဲ႔သာ ေလွ်ာက္လွမ္းပါလို႔။
အမွန္ေတြကိုသာ အေမြေပးပါ ဟူ၍။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလထုတ္“အေတြးအျမင္” အမွတ္(၁၈၆) မွ

ေနရာမွွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္။

3 comments:

သစ္နက္ဆူး said...

မအိမ္သူ..
ေကာင္းလိုက္တဲ့ စာစုပါဗ်ာ..
ၾကားရ ျမင္ရဖန္မ်ားေပမယ့္..စာကိုေစ့ေစ့ငုငုဖတ္ရတာ ပိုသေဘာက်မိပါတယ္..
ခုလို မွ်ေ၀ေပးတဲ ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ..
ညီမေရ...။

ခမ္းကီး said...

မွ်ေ၀ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါဗ်ာ။

Anonymous said...

ဆရာ ေမာင္ေမာင္ညိဳ နဲ႔ အိမ္လြမ္းသူ တို႔ကို ေက်ဇူးတင္ပါတယ္။ အက်ိဳးျပဳရာျပဳေၾကာင္း မ်ားမ်ား ေရးႏိုင္၊ တင္ႏိုင္ပါေစ။ မ်ားမ်ားၾကီး အက်ိဳးျဖစ္ၾကပါေစ။