ဓမၼမိတ္ေဆြသူေတာ္စင္အေပါင္းတုိ႔……..တရားပြဲေတြ တႏွစ္တာ ကာလပတ္လုံး အစဥ္မပ်က္ က်င္းပေပးလွ်က္ရွိေသာ သိရီမဂၤလာ ေက်ာင္းတုိက္မွာ ယခုအခါ မွာလည္း တရားနာယူ- ကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ခြင့္ အခြင့္ေကာင္း တစ္ခု ၀မ္းေျမာက္ဘြယ္ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶ တရားေတာ္မ်ားကုိ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္မ်ား ပုိမုိ၍ နားလည္ သေဘာေပါက္ လက္ခံ ႏုိင္ေအာင္ သစ္လြင္ေသာ ေခတ္အျမင္၊ ေခတ္အေတြး၊ ေခတ္အေရး မ်ားျဖင့္ ေရးသား၍ ေအာင္ျမင္ေနေသာ ဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ကေလာင္ အမည္ ရေ၀ႏြယ္- အင္းမ) ဆရာေတာ္ အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တိပိဋက ႏွစ္ပုံေအာင္ ဒြိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ အရွင္ေနမိႏၵာဘိ၀ံသ အရွင္ျမတ္(၂)ပါးတုိ႔သည္ သိရီမဂၤလာေက်ာင္းသုိ႔ 2010 ေမလ ၁၂ရက္ ေန႔မွ ၁၆ ရက္ေန႔အထိ ၾကြေရာက္ သီတင္းသုံး မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္မ်ား ႂကြေရာက္ သီတင္းသုံးသည့္အခုိက္ ဓမၼမိတ္ေဆြ အေပါင္းတုိ႔ အား တရားအလွဴမ်ား ေပးလွဴသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုကဲ့သုိ႔ ရရွိသည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာ တရားနာယူ ကုသိုလ္ျပဳလုပ္ခြင့္ အခြင့္ေကာင္းကုိ လက္မလႊြတ္တမ္း ႀကိုးစား ရယူႏုိင္ၾကတဲ့ ပါရမီထူးတဲ့ ကုသုိလ္ရွင္ သူေတာ္စင္မ်ား ပီပီ တရားေတာ္မ်ားကုိ အတူတကြ လာေရာက္၍ နာယူ ႏုိင္ပါရန္ အထူးႏႈိးေဆာ္ တုိက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ေမြးရပ္ေျမမွ ေဝးကြာလာခဲ့ၿပီးကတည္းက ဘုရား တရား သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ပါ ေဝးရေလၿပီလို႔ အေတြးႏွွင့္ယူႀကံဳးမရျဖစ္ေနခဲ့ရတဲ့ကၽြန္မဟာ မႏွစ္ကေႏြရာသီမွ စတင္ကာ ေပါ့လန္းၿမဳိ႕ရိွ သီရိမဂၤလာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ အရွင္သီရိႏၵ၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ တႏွစ္တာကာလပတ္လံုး ကိုယ့္ေျမမွာေတာင္ ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီိးမ်ားကို ဖူးခြင့္ရခဲ့ပါၿပီ…..
အခုလည္း စာအေရးေကာင္းလွတဲ့ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြကို အာဂုံေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ပါရမီျပည့္လွတဲ့ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးကို ဖူးဖို႔အခြင့္ ႀကံဳလာျပန္ပါၿပီ….
အခြင့္သာခိုက္မွမသြားရင္ ကိုယ္ေလာက္မိုက္မဲတဲ့လူ မရွိေတာ့ဘူးေလ…
အေမရိကန္ စေရာက္ကတည္းက အလုပ္လုပ္ဖို႔ေရာက္လာတဲ့သူပီပီ အိမ္နဲ႔ အလုပ္ အလုပ္နဲ႔အိမ္… ဒီခ်ည္တိုင္က ဘယ္မွမခြာရဲခဲ့တာ အခုဆို ေလးႏွစ္နီးပါး ရွိခဲ့ၿပီေလ… လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္း လိုေနတဲ့ပိုက္ဆံ …. ရွာသေလာက္လည္း မျပည့္ဝႏိုင္တဲ့ ေငြ … ေငြ… ေငြ…. ကၽြန္မတို႔ ဒီေငြေတြေနာက္ကို လိုက္ေနခဲ့တာ အႏွစ္ေလးဆယ္ရွိခဲ့ၿပီေပါ့… ဒါေပမဲ့ အခုထိလည္း ရွိတယ္ရယ္လို႔ မရွိခဲ့ပါဘူး…. လိုက္ေလေဝးေလ… ရေလလိုေလ.. ပါပဲလား… ဘယ္ေတာ့မ်ား လိုတာအားလံုးျပည့္ဝမွာလည္းေလ…
ကိုယ့္အရိပ္ေနာက္ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ေနသလို အေရွ႕ေရာက္လိုက္ အေနာက္ေရာက္လိုက္ပါပဲ… ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက ပုထုဇၨေနာ ဥမၼတၱေကာ လို႔ ေဟာၾကားထာခဲ့တာပဲ….
အဲ့ဒီလုိ ဘုရားသံတရားသံေလးနဲ႔လည္း ကိုယ္ကိုယ္ကို လူတတ္ႀကီးက လုပ္တတ္ေသးတယ္….
တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ တရားနာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္သိထားတာ ေတြဟာ ဟုတ္တာလည္းရွိ… မဟုတ္တာလည္းရွိ …. ေရာေထြးေနတယ္…
ပထမတရက္ နာခဲ့ရတဲ့တရားက ဒါနပါရမီ တဲ့….
ဒါနဆိုတာ အလွွဴဆိုတာေတာ့ အက်မ္းဖ်င္းသိထားခဲ့တယ္.. ငယ္ငယ္က မၾကာခဏၾကားဖူးတာ မလွဴတတ္ရင္ ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္လွဴလည္း ေညာင္ေစ့ေလးေလာက္ပဲ အက်ဳိးရၿပီး… လွဴတတ္ရင္ ေညာင္ေစ့ေလးေလာက္ လွဴလည္း ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္ အက်ဳိးရတယ္ဆိုတာေလာက္ပါပဲ… ဒါေပမဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ သေဘာမေပါက္ခဲ့ေသးပါဘူး…။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ေလာက္ မသိေသးတဲ့သူေတြကုိေတာ့ သိသလိုလိုနဲ႔ ဆရာႀကီးလုပ္ခဲ့မိပါေသးတယ္…ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ဆရာေတာ္မ်ားရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ အလွဴဒါနကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ ျပဳတတ္ခဲ့ပါၿပီ…. ဆရာေတာ္ေဟာခဲ့တဲ့ ဒါနအေၾကာင္းကို ကၽြန္မ နားလည္တဲ့အတိုင္း နည္းနည္းေလး ေဖာက္သည္ျပန္ခ်ၿပီး မိတ္ေဆြေတြကို ဓမၼဒါနျပဳပါမယ္ေေနာ္….
ဒါနမွာ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ ဆိုၿပီးသံုးမ်ဳိးရွိပါတယ္…
အယုတ္ဒါန ဆိုတာကေတာ့ အခုကၽြန္မတို႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သိပ္ေခတ္စားတဲ့ ပါတီေပးတယ္ဆိုတာပါပဲ….
ကိုယ္နဲ႔ အက်ဳိးစီးပြားတူျပဳၾကသူေတြ… ကိုယ့္ကိုအထင္ႀကီးေစခ်င္သူေတြကို ဖိိတ္ၾကားၿပီး ေငြကုန္ေက်းက် မ်ားစြာအကုန္ခံၿပီး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ က်င္းပၾက… အရက္ေသစာေတြ မူးယစ္ေသာက္စားၾက… ဒါေတြဟာ ဘာမွအရာမေရာက္ ကုသိုလ္ မျဖစ္ပါဘူး… ေကၽြးႏိုင္ေမြးႏုိင္လို႔ လူအထင္ႀကီးတာေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္… အလွဴျပဳသူေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း လူအထင္ႀကီးေစခ်င္တဲ့ စိတ္တခုနဲ႔ဘဲျပဳတာျဖစ္လို႔ အက်ဳိးထူးလည္းမရႏိုင္ပါဘူး… ဒါကေတာ့ အယုတ္ဒါနပါ….။
အလတ္ဒါန…. ဆိုတာကေတာ့ လူ႔ခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ကိုရည္မွန္းၿပီးျပဳတဲ့ ဒါနပါ... ဤကုသုိလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာရပါလို၏…..။ နတ္ျပည္ေရာက္ရပါလို၏… စတဲ့ ဘဝေတြကိုလိုလားတဲ့ ဆုေတာင္းေတြပါ…။ ဒီိဒါနကေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ျမင့္ျမတ္ရင္ ျမင့္ျမတ္သေလာက္ အက်ဳိးေပးႀကီးပါတယ္… ဒီဒါနကလည္း ဒါနျပဳသူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္အတိုင္း ဘဝသံသရာထဲမွာ ဝဲလည္ၿပီး သံသရာရွွည္ေနေတာ့မွာပါ…. ဒါကေတာ့ အလတ္ဒါနပါ….
အျမတ္ဒါန ဆိုတာကေတာ့ လူအထင္ႀကီးေစဖို႔လည္းမလို.. လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာျဖစ္ဖို႔ကိုလည္း မေတာင့္တ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အဆင္ေျပေစဖို႔အတြက္ နိဗၺာန္ ကိုရည္မွန္းၿပီး ျပဳလုပ္တဲ့ဒါနပါ… ဒီဒါနကေတာ့ ဘုရားအေလာင္းေတြ ျဖည္က်င့္ၾကတဲ့ ပါရမီေျမာက္တဲ့ ဒါနျဖစ္ပါတယ္… ဒီလိုပါရမီေျမာက္တဲ့ ဒါနမွာေတာ့ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္မေရြးပါဘူး…။ လိုအပ္ေနတဲ့ သူေတြ၊ သတၱဝါေတြကို သူတို႔အက်ဳိးအတြက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ အဆင္ေျပဖို႔ တခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး မိိမိကိုယ္က်ဳိးကိုမငဲ့ကြက္ဘဲ နိဗၺာန္ကိုသာအာ႐ံုျပဳၿပီး လွဴဒါန္းတဲ့ဒါနပါ… ဒါကေတာ့ အျမတ္ဒါန… ပါရမီေျမာက္တဲ့ဒါန ျဖစ္ပါတယ္…
ပါရမီေျမာက္တဲ့ဒါနဟာ နိဗၺာန္ကိုသာ အာ႐ံုျပဳေပမဲ့ လူခ်မ္းသာနတ္ခ်မ္းသာ ဘဝေတြ၊ အမ်ားအထင္ႀကီးေစခ်င္တာေတြဟာ သူ႔အလိုလို မေတာင္းဘဲနဲ႔ ျပည္ဝေနတတ္ပါတယ္…။ ေလာကမွာ အမ်ားျပည္သူအတြက္ မိမိအက်ဳိးကို မငဲ့ကြက္ဘဲ စြန္႔ဝ့ံတဲ့သူေတြဟာ သူတို႔စြန္႔ဝံ့သေလာက္ သူတို႔နံမည္ေတြဟာ ထင္ရွားေနၾကတာပါပဲ… သူတို႔ဟာ လူအထင္ႀကီးခ်င္လို႔ လုပ္ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…
ဒီဒါနအေၾကာင္းေလး ေရးေနရင္းနဲ႔ .. တစံုတခုကိုသြားသတိရလိုက္တယ္..။ ဆရာေတာ္ေဟာတဲ့တရားကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ အခြင့္ေကာင္း တခုပါပဲ… အခုျမန္မာျပည္က အမ်ားစုေသာ အေျခခံလူတန္းစားေတြ ေသာက္ေရအခက္အခဲေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ… ႏိုင္သေလာက္ ဝိုင္းဝန္းကူညီၾက ရပါဦးမယ္… နယုန္လေရာက္ေပမဲ့ မိုးတခါမွမရြာေသးဘဲ ပူေလာင္အိုက္စပ္ေန ၾကတုန္း၊ ေရေတြခန္းေျခာက္ေနတုန္းပဲတဲ့…အိမ္က ေရခ်ဳိတြင္းေလးေေတာင္ အရင္ႏွစ္ေတြကနဲ႔မတူဘဲ ေရခပ္သူမ်ားရင္ ေန႔ခင္းမွာခန္းလို႔ ေရထြက္ေအာင္ေစာင့္ၿပီး ခပ္ေနၾကရတယ္တဲ့….
မိုးေရာက္ရင္လည္း ဘယ္ေလာက္မ်ားေရေတြႀကီးၾကဦးမွာလည္း… အခုေလာ ေလာဆယ္ေတာ့ ေရငတ္တဲ့ေဘးကို ကူညီဖို႔အတြက္ႀကိဳးစားၾကၿပီး…….. ေနာင္သံုးေလးလ.. မိုးရာသီေရာက္ရင္ က်ေရာက္လာမယ့္ ေရႀကီးမဲ့ေဘး အတြက္ကူညီဖို႔ကိုလည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရဦးမယ္ေလ…. ကၽြန္မက မေကာင္းတဲ့နိမိတ္ ဖတ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္… သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို မထိန္းသိန္းႏိုင္ရင္ ဒီလိုျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားႏိုင္တဲ့သူတိုင္း သိႏိုင္တာ ပဲေနာ္…. ဒီမွာဆိုရင္ ကိုယ္ဝယ္ထားတဲ့ အိမ္ဝင္းထဲက သစ္ပင္မို႔လို႔ ကိိုယ္ပိုင္တယ္ဆိုၿပီးခုတ္ခ်င္တိိုင္း ခုတ္လို႔မရပါဘူး.. သစ္ပင္ခုတ္မယ္ဆို ဒီသစ္တပင္ခုတ္ရဖို႔အတြက္ သူတို႔သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ေနရာမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့သစ္ပင္ အပင္ႏွစ္ဆယ္ ျပန္စိုက္ပ်ဳိးေပးရပါတယ္… ဒီမွာက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို အေရးတႀကီးထိန္းသိန္းၾကတယ္…
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ေဝးေနလို႔ မလုပ္ႏိုင္ေပမဲ့ ျပည္တြင္းက လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္တဲ့ အသက္ရွည္ရာရွည္ေၾကာင္း ကုသိုလ္တခုတည္းမွာပါတဲ့ သစ္ပငႀ္ကီးေတြစိုက္တဲ့ ကုသိုလ္ကို လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္ရင္ ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္သံုးဆယ္ေလာက္မွာ ဒီေဘးေတြကေနလြတ္ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕… သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာခဲ့တဲ့တရားအတိုင္းေျပာရရင္ တို႔ျမန္မာေတြဟာ ကၽြန္းပင္ေအာက္မွာေနလို႔ သာကီမ်ဳိးေတြျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့… အခုေတာ့ ၾကက္ဆူပင္ေတြသာစိုက္ေနၾကလို႔ ၾကက္ဆူမ်ဳိးေဟ့ ဒို႔ဗမာလို႔ ေျပာရေတာ့မလိုျဖစ္ေနၿပီတဲ့… ဒါကို ဒီအတိုင္းပဲဆက္ၿပီးလစ္လ်ဴ႐ႈေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ႏွစ္တရာေလာက္ၾက ရင္ ရာဇဝင္တည္းကျမန္မာေတြဆိုၿပီး ျပတိုက္ေရာက္သြားၾကေလမလားလို႔ ေတြးမိတိုင္း….. အင္း… သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာလို႔ဘဲေျပာရေတာ့မလား….
ကယ္ၾကပါဦးဗ်ဳိ႕…..
ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ဒုတိယေန႔မွာနာခဲ့တဲ့ အရိွကို အသိႏွင့္ၫွိပါ တရားႏွင့္ တတတိယေန႔မွာနာခဲ့တဲ့ သီလပါရမီတို႔ကုိ ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္…အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္…
မိမိဥစၥာ.. သူ႔ဟာျဖစ္လို.. ေမတၱာပိို.. ၾကည္ညိဳေလးစား.. ေပးစြန္႔ျငား.. ထူးျခားျမတ္ဒါန..
(ေက်းဇူးရွင္ ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
No comments:
Post a Comment