Saturday, June 6, 2009

မင္းကိုမသတ္ဘဲ မင္းျဖစ္သူ....

သကၠရာဇ္ ၂၆၈- ခုႏွစ္
ပုဂံျပည္၌ စေလငေခြးဆိုသူက တန္နက္မင္းကို လုပ္ႀကံ၍ နန္းတက္၏။ တန္နက္မင္း၏ မိဘုရားငယ္တဦးသည္ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာႏွင့္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္၍ ေက်ာင္းျဖဴအရပ္၌ ပုန္းေအာင္းေနရသည္။ မၾကာမီ သားေတာ္ကေလးတပါး ေမြးဖြားသည္။ မယ္ေတာ္သည္ ေတာလိုက္ဘာဝ ခ်ဳိ႕ငဲ့စြာစားေသာက္ေနထိုင္ရင္း သားေတာ္ကေလးအား စကားပီ နားလည္ လာေသာ အရြယ္မွစ၍ “ပုဂံပံုျပင္” မ်ားကို မၾကာခဏေျပာျပေလ့ရွိသည္။ သားကိုပံုေျပာျပရင္း ရံခါ မ်က္ရည္မ်ားပင္ မဆည္ႏိုင္ရွာေပ။
“မပူပါနဲ႔ မယ္မယ္ရယ္၊ သားလဲႀကီးရင္ မင္းလုပ္မွာေပါ့”
သားငယ္သည္လည္း ပုဂံျပည္ႀကီးအေၾကာင္းၾကားရတိုင္း ကေလးဘာဝ “ႀကီးလွ်င္မင္း လုပ္မည္” ဟု စိတ္အားထက္သန္လွ်က္ရွိသည္။
“ငါ့သား၊ မင္းလုပ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ တရားသျဖင့္ မင္းလုပ္ႏိုင္မွ ေကာင္းတာပါသားရယ္”
မယ္ေတာ္က သရဏဂံုသံုးပါးႏွင့္ ငါးပါးသီလကို သင္ျပေပး၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ ပို႔အပ္၍ ပညာသင္ယူေစခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဂိုဏ္းဘုန္းႀကီးတို႔၏ အမူအက်င့္ဆိုးမ်ား ပုဂံျပည္တျပည္လံုး လႊမ္းဖံုး၍ ေလာကီဂိုဏ္းဘုန္းႀကီးမ်ားသာ ေနရာအႏွံ႔အျပား အုပ္စိုးလ်က္ရွိ၏။ “အရည္းႀကီးမ်ား” ဟု ေခၚၾကသည္။ မဟာယာန ဘုန္းႀကီးမ်ားျဖစ္၏။
သူတို႔သည္ ဓာတ္႐ိုက္ဓာတ္ဆင္ ေဗဒင္ေဟာ၏။ အဂၢိရတ္ ဓာတ္လံုးထိုး၏။ ေဆးကု၊ အင္းခ်၊ ေရမန္းတိုက္၊ အရက္ေသာက္၊ ညစာစားၾက၏။ ဘုန္းႀကီးေကာင္းမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္းေရာေႏွာသြားၾကသည္။ ေထရဝါဒ ေခၚေသာ ဘုန္းႀကီးေကာင္းမ်ားကား ေတာစြန္အံုဖ်ား၌ မထင္မရွားေနၾကရ၏။
လူကိုဖ်က္္ဆီး ဂိုဏ္းဘုန္းႀကီး
မင္းႏွင့္ မူးမတ္တို႔ကအစ ေလာကီဘုန္းႀကီးမ်ားကို ကိုးကြယ္ၾကသည္။ နဂါး႐ုပ္ႀကီးမ်ား၊ နတ္မဟုတ္ ဘုရားမဟုတ္႐ုပ္တုမ်ား၊ ဟိႏၵဴ႐ုပ္တုမ်ား၊ အခၽြန္အတက္ႏွင့္ ဘုရား႐ုပ္ပြား ေတာ္မ်ား စသည္ျဖင့္( ယခုအခါ တိဗက္၊ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ျပည္ရွိ) မဟာယာနမ်ား ထုလုပ္ကိုးကြယ္ေသာ ႐ုပ္လံုး႐ုပ္တုမ်ားကို ကိုးကြယ္ၾကသည္။
ထိုေလာကီဂိုဏ္းဘုန္းႀကီးမ်ား၏ အင္းအိုင္ခါးလွည့္ လက္ဖြဲ႔မႏၱန္အတတ္မ်ားကို မင္းမ်ားက တိုင္းျပည္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး၊ ရာထူးတိုးတက္ေရး၊ အႏၱရာယ္ကင္းေရး စသည္တိို႔အတြက္ အားကိုးအားထား ျပဳခဲ့ၾက၏။ အစစ္အမွန္မ်ား မဟုတ္ၾက၍ တန္ခိုးျပ႐ံုသာ တတ္ႏိုင္ၾကသည္။ ဆင္းရဲေအာင္လဲ မလုပ္ႏိုင္၊ ခ်မ္းသာေအာင္လဲ မ-မႏိုင္။
ဆင္စီးျမင္းတက္ လက္ဖြဲ႔သတ္ ဓားေရးလွံေရး အတတ္မ်ားကိုလည္း ထိုဘုန္းႀကီးမ်ားထံ သင္ယူၾကရသည္။ ေလာကီလူမႈ အတတ္ပညာမ်ားကုိပါ ေပး၍ အကိုးအကြယ္ခံ ေနရာယူခဲ့ၾကရသည္။
တစံုတခုေသာ အကုသိုလ္အျပစ္ကုိ လုပ္မိေစကာမူ၊ ေနာက္ဆံုး မိဘကိုပင္သတ္မိေစကာမူ အဆိုပါဂိုဏ္းဘုန္းႀကီးတို႔က ပရိတ္ မႏၱန္ရြတ္ဖတ္ေပးလွ်င္ အပစ္ကလြတ္သည္ဟုလည္း အယူရွိၾကသည္။ ဂါထာ မႏၱန္ႏွင့္ အင္းမ်ား၊ သိဒၶိတန္ခိုးမ်ားကို အားကိုလြန္းသျဖင့္ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမလိုေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အေဖကိုသတ္ေသာ မင္းမ်ားပင္ ပုဂံရာဇဝင္၌ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ခဲ့ၾကဖူး၏။ ကံ- ကံ၏အက်ဳိး မလိုေတာ့ၿပီ။ အႏၵိယ၌ သာသနာအျမစ္ျပတ္ ကြယ္ခဲ့ရသည္မွာ ထိုဘုန္းႀကီိးမ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။
သူတို႔၏ ဂါထာမႏၱန္အင္းကြက္မ်ားမွာ-
၁။ ဘုရားေဟာ အစစ္အမွန္မ်ားကို ျပင္ဆင္ထားျခင္း၊
၂။ ဘုရားေဟာခ့ဲသေယာင္ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ဆင္တူယိုးမွားေရးသားထားျခင္းကို ယခုေခတ္အထိ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾက၏။
အသိဉာဏ္ပညာနည္းပါးၾကသျဖင့္ “ အဘယ္အရာသည္ အစစ္အမွန္” ဟု ယခုအထိ ခြဲျခားသိျမင္သူ ရွားေနေပေသးသည္။ အစစ္အတု ခြဲျခား၍မလြယ္ေအာင္လည္း ေရာေမႊထားၾက၏။ ဆင္ယင္ဝတ္စားမႈမွာလည္း အစစ္ႏွင့္ ခြဲျခားမရေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေနၾကသည္။
မိဘုရားသားအမိသည္ ပုဂံျပည္တြင္ မင္းမိဘုရား မွဴးႀကီးမတ္ႀကီး စစ္သူႀကီးမ်ားမွအစ လူကံုထံ ဂုဏ္သေရရွိသူမ်ားႏွွင့္ ျပည္သူအမ်ားကိုးကြယ္ေသာ မဟာယာနဂိုဏ္း ဘုန္းႀကီး မ်ား၏ မိစာၦဒိ႒ိေဘးႀကီးမွ လြတ္ကင္းရသည္မွာ ကံေကာင္းလွေပ၏။
ေတာစြန္အံုဖ်ား၌ ဘုရားသားေတာ္ အစစ္အမွန္ႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳရသျဖင့္ တရားစစ္တရာမွန္မ်ား ရရွိၾကသည္။ သရဏဂံု ငါးပါးသီလမွအစ စစ္စစ္မွန္မွန္ သိသေလာက္ကေလးကို က်င့္ႀကံႏိုင္ၾက၏။ သားေတာ္ကိုလည္း ေက်ာင္းျဖဴဘုန္းႀကီးထံ အပ္ႏွံ၍ ပညာသင္ယူေစ ခဲ့ေသည္။
“ မယ္မယ္ဘုရား၊ သားေတာ္ရဲ႕ ဘုန္းျမတ္ႀကီးဘုရားသင္ေပတဲ့ စာေတြနဲ႔ သည့္ျပင္ ဘုန္းႀကီးေတြေနတာထိုင္တာနဲ႔ တျခားစီပါလား၊ ဘုန္းျမတ္ႀကီးဘုရားနဲ႔ သူတို႔ ဝတ္ပံုစားပံုလဲ မတူဘူးေနာ္”
သင္ပုန္းႀကီိးကုန္၍ ဘုရားရိွခိုးစာ၊ မဂၤလသုတ္ေလာက္ေရာက္လွ်င္ ဘုန္းႀကီးအစစ္ႏွင့္ ဘုန္းႀကီးအတုကို ကြဲျပားစြာျမင္ေနရၿပီျဖစ္၏။
ငါးပါးသီလမွ်မလံု၊ ကံ-ကံ၏အက်ဳိးကိုမွ်ပင္ မယံုေသာ “မဟာယာနဂိုဏ္း” ဘုန္းႀကီးမ်ား၏ ၾသဇာလႊမ္းေနပံုမွာ စဥ္းစား၍မတတ္ေအာင္ ရိွေလ၏။
မၾကာမီ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာအရ အေျခခံတတ္သိရမည့္ ဝတ္တက္၊ ဝတ္ကပ္၊ သီလယူ၊ ဂုဏ္ေတာ္ပြားပံု၊ ေမတၱာပြားပံု၊ အမွ်ေဝပံု စသည္ကို ႏႈတ္တက္ရလာ၏။ ပရိတ္ႀကီး ၁၁-ေစာင္ပင္ ကုန္ခါနီးလာသည္။
“ မယ္မယ္ဘုရား၊ သားငယ္ငယ္က ပုဂံျပည္အေၾကာင္းမ်ားကို မယ္မယ္ဘုရား ပံုေျပာတာၾကားရေတာ့ သားစိတ္ထဲ မင္းသိပ္ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။ ခုတခါ ဘုန္းျမတ္ႀကီးဘုရားက ညတိုင္းပဲ ဘုရားဝတ္တက္ၿပီးတိုင္း ျမတ္စြာဘုရား ထီးနန္းစြန္႔လြတ္ၿပီး ေတာထြက္တဲ့အေၾကာင္း၊ မဇၥ်ိမေဒသရဟန္းေတာ္ေတြ၊ မင္းေတြအေၾကာင္း မိန္႔ဆိုတာ ၾကားရေတာ့ သားေတာ္စိတ္ထဲမွာ ပိုၿပီး မင္းျဖစ္ခ်င္လာတယ္ မယ္မယ္ဘုရား။ အခုရိွေနတာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘဲဟာ။ ဒီတရားအလြဲေတြ လိုက္ေနလို႔ကေတာ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္မေျပာနဲ႔ လူျပန္ျဖစ္ဖို႔ေတာင္ မလြယ္ပါဘူး။ ဒီတရားစစ္တရားမွန္ေတြ ပုဂံတျပည္လံုး သိၾကရေအာင္ သားသိပ္ၿပီး မင္းလုပ္ခ်င္တာပဲ”

ဆက္ရန္

No comments: